قطعاتی با پیانو دیجیتال (۱۳۹۵)
دربارهی قطعات
این قطعات تحت تأثیر مقالهی “انواع صدایی در موسیقی جدید” اثر هلموت لاخنمان (۱۹۶۶) ساخته شدهاند. ایدهای که پشت هر سهی این قطعات وجود دارد این است که هر اکتاو پیانو دیجیتال را به شکل مستقلی در نظر گرفتم و برای آن یک نوزاندهی مجزا فرض کردم. پس هر کدام از این قطعات، هفت track دارد که من آنها را به طور جداگانه اجرا و ضبط کردم و در نهایت با هم میکس کردم. به عبارت دیگر این قطعات یا باید توسط ۷ دست/نوازنده اجرا شوند یا به صورت جداگانه ضبط شوند و روی هم قرار گیرند.
برای طراحی گراف این قطعات از یک جدول شامل ۷ سطر استفاده کردم که هر کدام نشاندهندهی یک اکتاو پیانو با اعداد از ۱ (بمترین اکتاو شامل نتهای A تا B اضافه) تا ۷ (نشاندهندهی زیرترین اکتاو به علاوهی نت C بالاترین نت پیانو) است. ستونها تقسیمات زمانی را نشان میدهند که یا ۱۰ ثانیه هستند یا ۵ ثانیه.
قطعهی شمارهی ۱:
• یک فرودصدای گسترش یافته است.
• هر کدام از اکتاوها با توجه به نتهایی که به آنها اختصاص داده شده است یا ترمولو اجرا میکنند یا تکرار یک تک نت هستند. فکر کردم که به جای نوشتن نتها روی حامل میتوانم با استفاده از سایه روشن حس نزدیکتری به ماهیت حقیقی قطعه نشان دهم.
• نکتهی مهم این است که به دلیلِ نافذ بودن صداهای زیر، نتهای مربوط به رجیسترهایِ زیرتر، دیرتر وارد و زودتر خارج میشوند تا در نتیجهی نهایی، شنونده تک نتها را نشنود. میخواستم حجمی از صدا باشد که از نظر دینامیکی اوج میگیرد و فرود میآید. (هرچند که تا حدی شنیده میشود و این اجتنابناپذیر است.)
• دوازده نت کروماتیک را بین رجیسترها به گونهای پخش کردم که از زیرترین و بمترین نتهای پیانو استفاده شود. همچنین چون تعداد رجیسترها را هفت تا در نظر گرفته بودم و نتهای کروماتیک ۱۲ تا هستند، دو رجیستر فقط تک نت اجرا میکنند. این رجیسترها را در وسط قرار دادم تا حالت ترمولو که مناسبتر برای اوج و فرود است به رجیسترهای آستانه اختصاص یابد.
• تیرگی بیشتر به معنای دینامیک و تمپوی بالاتر است.
قطعهی شمارهی ۲:
• یک ساختارصدا است.
• اکتاوهای ۴، ۵ و ۶ الگوی اُستیناتو را مینوازند که مانند بافتصدای پسزمینه است. اکتاوهای ۲، ۳ و ۷ فرودصداهایی هستند که درک شنونده از زمان را تحت تاثیر قرار میدهند.
• اکتاو ۱ در میانهی قطعه یک فرودصدای گسترده را با ترمولو روی کلاستر ایجاد میکند.
قطعهی شمارهی ۳ :
• یک بافتصدا است.
• نقطه در اینجا به معنی نتهای استکاتو و پارهخط به معنی نتهای کشیده است. پررنگیِ هر دوی این شکل ها (نقطه و خط) دینامیک بیشتر را نمایش میدهد.
اجرای قطعات
قطعهی شمارهی ۱:
قطعهی شمارهی ۲:
قطعهی شمارهی ۳: